GOTHIC WEB SITE

Kelin

Napisałem to... No już dawno. Komentujcie

Dawno temu, kiedy jeszcze nie było smoków, Elfy, Ludzie i Krasnoludy świętowały pakt przymierza zło nadeszło nad krainę. Może zacznijmy od początku.
Gdzieś, nawet nie wiadomo gdzie istnieją cztery kamienie magiczne. Po złączeniu tworzyły nową, inteligentną rasę. Raz dobrą, raz złą.
W ten sposób powstały Elfy, Orki i Krasnoludy. Teraz wypadło na smoki...

***

-Ładna pogoda, no nie? - spytał Elf w długiej, zielonej tunice.
-Ładna, myślisz, że się utrzyma Nasivin? - odparł trochę niższy od Nasivina Elf, ubrany w zbroję płytową. - Chociaż, z drugiej strony w tej zbroi mi gorąco.
-To po co się do parady zgłaszałeś?
Nie usłyszał odpowiedzi.
Piękna pogoda trzymała się jeszcze trochę, lecz nie wytrwała taka do parady. Piękne miasto Elfów zatopiło się w cieniu i wodzie. Pałac i budynki zniknęły. W tym wielkim deszczu nie było nic. Trzeba, więc było wezwać druidów, którzy i tak nie uporali się z tą pogodą. Święto było odwołane.
***

-Jak myślicie, co to było? - spytał Nasivin tonem pełnym powagi.
-Nie wiadomo. Inni druidzi, potężny czarodziej, lub najgorsze, kamienie żywiołów. - odparł czarodziej, mentor pytającego.
-Nie żartuj nawet, przecież wiadomo co to by oznaczało...
-Twój mistrz ma rację Nasivinie. Musimy wybrać Przedstawicieli Ras, którzy odnajdą kamienie żywiołów i zniszczyć smoka. Powinien być nieda...
-Ja pójdę! - Nasivin wstał szybko potrącając stół. Herbata zalała mapy.
-Spokojnie mój uczniu.
Spotkanie czarodziei niedługo dobiegło końca.
***

-Jak mówiłeś on się zwie? - spytał zakapturzony brodaty mężczyzna.
-Kelin Rasher - odparł Nasivin.
-Czyli mówisz, że on jest zza miasta, jest największym wojownikiem i człowiekiem?
-Tak, dokładnie. I jest moim przyjacielem.
Zakapturzony mężczyzna, widać, że w zbroi odwrócił się w kierunku magów. Oczy miał w różnych kolorach. Jedno - prawe - brązowe, a drugie - lewe - niebieskie. Na jego twarzy tlił się lekki, jasny zarost. Miał długie włosy wystające z kaptura. Odwrócił się. Na jego twarzy od razu zakwitł uśmiech:
-Nasivin! Jak miło cię widzieć!
-Kelin! Mi też miło! - mówiąc to wpadł w przyjacielski uścisk znajomego.
-Jak miło cię widzieć! - powiedział wojownik. - Co cię sprowadza w te strony?
-Mam do ciebie sprawę brachu. Dość poważną.
-A więc słucham.
-Nie tutaj. Gdzie możemy porozmawiać?
-U mnie w domu. Chodźcie.
-Chodź mój mistrzu.
-Nie mogę - odpowiedziała postać stojąca z tyłu. - Sam mu wytłumacz o co chodzi. Ja idę przygotować zapasy.
-Jakie zapasy? - spytał Kelin.
-Wszystko u ciebie w domu.
Elf i Człowiek poszli w swoją stronę.

***

Gdy dotarli do domu Kelina usiedli na ławce przed domem. Wojownik mieszkał pół mili od miasta. Nie bał się orków, gdyż sam obronił świątynie.
-To o co chodzi Nasivin? - spytał Kelin.
-Potrzebuję twojej pomocy przyjacielu.
-A nie mógłbyś choć raz przyjść do mnie i spytać o zdrowie? Ech, nieważne.
-Słuchaj, to ważne. Mamy podejrzenia, że kamienie żywiołów się znów złączyły.
-Co?! - zdziwił się bardzo Człowiek. - Niemożliwe!
-Spokojnie Kelin. To tylko przypuszczenia.
-I co w związku z tym?
-Postanowiono zwołać Przedstawicieli Ras.
-A więc już do tego doszło. Mów dalej.
-Ja jestem jednym z nich.
-Co? Ty? Elf czarodziej, który uratował całą krainę? Ty księciem powinieneś być.
-A więc ja jestem Przedstawicielem i chciałbym abyś i ty nim został.
-Nie.
-Czemu?
-Mam swoje powody.
-Będzie nagroda.
-Przemyślę to.
-Duża nagroda.
-Cóż, myślę, że mogę się poświęcić. Ale jeszcze trzeba znaleźć krasnoluda. Nie znoszę krasnoludów. Znasz jakiegoś?
-Znam. Zwie się Oreus.
-Przyjdź po mnie jak będziecie ruszać.

***

Oreus zgodził się wziąć udział w wyprawie. Nie z własnej woli. Musiał coś udowodnić swemu ojcu, królowi krasnoludów.
Tak więc w ciągu tygodnia nasi bohaterowie ruszyli ze stolicy krainy. Pośród gór i wód, lasów i piasków zatrzymywali się. Ale tylko na noc. Każdy chciał mieć to już z głowy...
Po miesiącu od wyruszenia wreszcie dotarli do Krainy Żywych Trupów. Panowały tam pustkowia. Nic tylko iść przed siebie i nic nie mówić. Po trzech dnach dotarli do źródła rzeki Mirates. Rozbili obóz na trzy dni. Postanowili odnowić zapasy. Wyjęli wędki i zarzucili spławiki:
-He, he, Kelin - powiedział Oreus. - Coś ci kiepsko idzie.
-Lepiej niż tobie - odparł. - Karzełku.
-Sprzedać ci kopa w rz...
-Spokój! - krzyknął Nasivin.
-Cicho bądź Elfie - powiedział Kelin. - Oszukujesz.
-Niby w jaki sposób?
-A magia to co?
Tak toczyła się dalsza rozmowa.

***

-Tak, chodźcie do mnie małe stwory - powiedział do siebie wielki, skrzydlaty jaszczur o czerwonej łusce. - Chodźcie do mnie.

***

Po tygodniu od "Zawodów rybackich" towarzysze doszli do gór skalistych na granicy Krainy Żywych Trupów. Kluczyli długo, lecz odnaleźli wielką ciemną grotę. Weszli do niej. Przeszli niecałe sto metrów i już jakieś światło zamajaczyło im przed oczami.
-Idziemy tam - powiedział Nasivin.
Nikt nie protestował. Po pięciu minutach zobaczyli wysoką kolumnę pokrytą dziwnymi runami. Elf wyczarował kulę światła i powiedział:
-T-to przecież j-jest kamień żywiołów. Jeden z czterech.
Huk.
-Co to?! - przestraszył się Oreus.
Kolejny huk. Z tyłu pojawił się ogień. Wielki jaszczur wleciał do groty.
-O, przyszedł nasz klient - zażartował Kelin.
-Zabijemy cię potworze! - krzyknął Nasivin.
-Nie jestem tu, aby z wami walczyć. Chciałem wam złożyć propozycję.
-A co taki marny gad jak ty może nam zaproponować?
-Władzę. Możecie rządzić nad nową krainą. Co wy na to?
Kelin spojrzał po towarzyszach i oznajmił:
-Zastanowimy się...

***

Towarzysze przystali na propozycję smoka i stali się wiecznymi królami nowej krainy, którą nazwali Casiosheidt.

KONIEC

Gothard

Eee...?
Zatkało mnie w bardzo negatywnym stopniu. 99% procent to były dialogi? Po za tym w ogóle nie rozubudowane i nawet nie dało się wdziedzieć co się dzieje. Zero opisów za co masz dla mnie taką samą ocenę. 0/10.

Hadriel

Brak opisów. Chciałem powiedzieć że Vader się czepia bo nawet mnie się za to czepia xD ale fakt nie ma ich wcale a same dialogi nie tworzą tła opowiadania.
Sorki nie ocenie cię. Dałbym słabą ocenę pewnie pokrewną ocenie kolegi powyżej a nie chce bo pewnie umiesz więcej no nie.

Cro

Ja bym tego opowiadaniem nie nazwał Smile

. Choć początki są trudne... Razz

Masz te 5\10 na zachętę.

Kelin

Mówiłem, że napisałem to już dawno Very Happy

A stary to ja jeszcze nie jestem

Gothard

To nie kwestia wieku tylko kwestia wyobraźni. Im masz ją większą, tym bardziej Ci obszerne opowiadania wychodzą. Im więcej czytasz książek tym lepiej Ci się nad tym myśli stosując sposoby pisania używane przez autorów przeczytanych przez Ciebie książek. Też granie w różne gry osadzone w świecie fantasy mogą pobudzić wyobraźnię albo zwyczajnie rozmowa o tym lub robienie czegoś co jest z tym związane.

Kelin

Wyobraźnię mam wielką, gorzej z opisaniem heroicznych czynów zawartych w niej.

Hadriel

Poczytaj opowiadania innych. Zobacz jak komponują swoje zdania i opisy. Jak kreują bohaterów i fabułę a potem do dzieła.

Gothard

Cóż. Jeśli chodzi o opisy to możesz zajżeć np. do mnie bo ja walę dwa, trzy dialogi na całe opowiadanie a reszta to opis ciągnący się na parę stron. W kwestii kreowania bohaterów mógłbyś do Hadriela zajrzeć.
I po za tym kolejny przykład, ze wiek nie zależy...jestem o parę lat młodszy od Hadriela a się przypierdzielam o jego opisy xD

Kelin

Cóż. Jak chcecie mogę wam wstawić prolog mojej najnowszej powieści. Jak dla mnie całkiem udany (nie licząc interpunkcji itd.). To jak?

EDIT: Thunder, ma. Jeśli ja to napisałem mając lat osiem, a teraz mam trzynaście, to różnica jednak jest. Wtedy nie umiałem dobrych opisów pisać nawet Razz

Gothard

Wstawiaj to koleś. Ocenimy to i powiemy Ci co źle robisz.